Kerstboom & Co Woudreuzen VII

25-12-2017

Door onze menselijke fascinatie met afmetingen (naar het Olympische motto citius, altius, fortius; sneller, hoger, sterker) springt een eigenschap meteen in het oog bij vergelijking van naaldbomen en loofbomen. De naaldboomsoorten overtreffen de loofbomen in hoogte.

De bekendste zijn de reuzen uit de Californische kustgebieden. Door de Redwood Forests lopen is een bijna mystieke ervaring met boomstammen als reusachtige pilaren, die de hemel lijken te stutten. De hoogste boom ter wereld is een Sequoia sempervirens met een lengte van 115 meter. Omdat Sequoia’s snel groeien kunnen ze hun maximale hoogte al na enige honderden jaren bereiken.

De hoogste betekent nog niet de zwaarste en daarmee het zwaarste organisme ter aarde. De hoogste Sequoiadendron giganteum is weliswaar kleiner (95 meter), maar veel robuuster dan Sequoia sempervirens. De zwaarste bomen hebben een naam. De zwaarste boom heet General Sherman en is 85 meter hoog bij een stamdiameter van 8 meter. Hij staat in het Sequoia National Park, is 2300 tot 2700 jaar oud en heeft een massa van 1.500.000 kilo. De boom is daarmee meer dan acht keer zo zwaar als de blauwe vinvis, het zwaarste dier op aarde. Om een idee van de dimensies te geven: in 2006 was er enige bezorgdheid over de gezondheid van de boom, toen er een grote tak afbrak. De tak had een doorsnede van 2 meter. De boom is overigens kerngezond. Zijn soortgenoot, General Grant, staat in het Kings Canyon National Park en is slechts enige meters lager en niet veel lichter.

In China staan watercipres-bossen (Metasequoia glyptostrobides) in een voor buitenstaanders afgesloten dal. In vergelijking met de neven in de USA zijn ze niet bijzonder hoog, de grootste zijn zo’n 60 meter. Tot de grote watercipressen behoren ook Cryptomeria (70 meter) en Glyptostrobus (50 meter). Ook in andere naaldboomfamilies komen reuzen voor. Bij de dennenfamilie zijn dat de Brummit Douglas spar (Pseudotsuga menziesii) in Oregon (100 meter) en een Sitka spar (Pseudotsuga sitchensis) in Californië (97 meter), bij de slangendenfamilie Araucaria hunsteinii (90 meter) op Nieuw-Guinea. Een Pseudotsuga van 50 meter in de buurt van Apeldoorn is de hoogste boom van Nederland.

De loofbomen blijven in lengte en vooral in gewicht bij de naaldbomen achter. Toch komen onder de loofbomen slanke reuzen voor zoals Eucalyptus regnans (99 meter) en Eucalyptus delegatensis (88 meter) in Tasmanië, drie meranti-soorten (Shorea faguetina, 88 meter; Shorea argentifolia, 85 meter; Shorea superba 84 meter) op Borneo en de tualang (Koompassia excelsa, 86 meter) in Maleisië.

Bij raadpleging van verschillende bronnen kan men zich niet aan de indruk onttrekken, dat de exactheid van de hoogte met een korreltje zout genomen moet worden. De opgegeven maten met marges van enige meters lijken van het timmermansoog van de lokale rapporteur af te hangen. Hij behartigt mogelijk toerismebelangen, die aanzienlijk kunnen zijn. Toen de bliksem in de top van de toenmalig hoogste boom sloeg, werden alle betreffende ansichtkaarten ingenomen en vervolgens werd tussen de woorden “the highest tree of the world” het woord “previously” gestempeld. Niet alleen kostte deze actie geld, de lokale middenstand zag de klandizie achteruit hollen. Want wie wil de niet-meer-hoogste boom bezoeken?